کودکان زباله‌گرد - کمپینی در مورد کودکیِ گم شده (کودکان زباله‌گرد)
(صدای فریاد کودک) : نمی‌خوام بلند شم!
(مادر یا پدر) : باید پاشی! دیر شد - باید برم سر کار. بدو! پاشو! کودک حمام می‌کند.
کودک صبحانه‌اش را می‌خورد.
(مادر یا پدر): کیفت یادت نره!
کودک کیف را بر می‌دارد و دوان دوان از در خانه بیرون می‌رود.
(کودک فکر می‌کند): نمی‌خوام بلند شم!
(مرد) : پاشو! وقت این کارها نیست - باید بری سر کار. بدو! پاشو!
کودک گرسنه است.
(مرد): کیسه‌ات یادت نره!
کودک کیسه زباله را برمی‌دارد و از در بیرون می‌رود.
حامد فرمند، فعال حقوق کودکان و بنیانگذار موسسه کویپی که در راستای حمایت از حقوق کودکان فعالیت می‌کند.
این وظیفه ماست که متوجه کودکانی مثل مهدی شویم که زندگی آن‌ها بدین گونه غیرقابل قبول است.
ما باید با نمایندگان، مسئولان شهرداری محله خود و دولتمردان تماس بگیریم و از آن‌ها بخواهیم تا این مشکل را جدی بگیرند. زمانی که ما کودک محتاجی را به این شکل می‌بینیم، می‌توانیم تنها با یک تماس تغییری ایجاد کنیم.
با 123 (سازمان بهزیستی) تماس بگیریم. با 1888 (نظارت همگانی شهرداری) تماس بگیریم.
وظیفه این موسسات است که از این کودکان حمایت کنند. پس بیایید از کنار این کودکان بی‌تفاوت عبور نکنیم - بیایید تغییری ایجاد کنیم.
پس از یک راه طولانی، لایحه حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان به مجلس برده شده و هم‌اکنون منتظر تصویب مجلس و شورای نگهبان است.
این لایحه کامل نیست - همه مقررات و قوانین آن با کنوانسیون حقوق کودک مطابقت ندارد و از حمایت‌های قانونی کامل برای افراد زیر 18 سال که به سن بلوغ رسیده‌اند، لزوما فرمانبرداری نمی‌کند.
اما این لایحه می‌تواند یک گام به سمت جلو باشد. در این لایحه وعده داده شده که کودکان ایرانی و مهاجر بدون داشتن اسناد سجلی می‌توانند به تسهیلات آموزشی و درمانی دسترسی پیدا کنند.
اگر برای کودکانی چون مهدی نگرانیم باید مجلس را تشویق کنیم تا این لایحه را تصویب کند و نمایندگان مجلس را متوجه این کودکان کنیم و اجازه ندهیم آنان را نادیده بگیرند.
ما باید به نمایندگان خود بگوییم که تا این کودکان ایرانی و غیرایرانی که ایران را خانه خود می‌‌دانند، آنگونه که لایقشان است به مدرسه بروند، غذای خوب بخورند و سرپناهی داشته باشند، ساکت نمی‌نشینیم.
ایران عضوی از خانواده جهانی است و بنابراین ما باید از ارزش‌های مشترک کنوانسیون حقوق بشر پیروی کنیم. این وظیفه ما در برابر بشریت است.
به راستی چگونه می‌توانیم شب‌ها آرام سر بر بالین بگذاریم با علم بر اینکه هزاران کودک مثل مهدی شبی ناآرام و پر از رنج را سپری می‌کنند - سرما، گرسنگی و رویای آینده‌ای روشن که شاید هیچگاه به واقعیت نپیوندد؟
پس بیایید تا روزی که این رویا به حقیقت بپیوندد، آرام ننشینیم.
برای تماشای ویدئوی کامل مصاحبه با آقای حامد فرمند، اینجا را کلیک کنید.
#کودکان_زباله_گرد
#کودکی_گمشده
