آمارهای رسمی در ایران نشان می‌دهد در فاصله سال‌های ۱۳۹۱ تا ۱۴۰۰ خورشیدی آمار سرقت‌های ثبت‌شده در کشور با رشد ۱/۷ برابری از حدود ۵۴۵ هزار مورد در سال، به بیش از ۹۰۰ هزار مورد افزایش پیدا کرده است. این در حالی است که میزان واکنش پلیس در بازداشت سارقان به این نسبت افزایش پیدا نکرده است.
لینک نمودار
بر اساس گزارش‌های مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۱ حدود ۳۰۷ هزار سارق توسط نیروی انتظامی دستگیر شده‌اند، این مقدار معادل ۵۶ درصد آمار کل سرقت‌ها است. در سال ۱۴۰۰، آمار سارقان دستگیر شده به ۴۴۵ هزار نفر رسید که حدود ۴۹ درصد تعداد کل سرقت‌ها است.
اگر فرض کنیم در هر سرقت دو سارق مشارکت داشته باشند، می‌توان گفت نرخ موفقیت نیروی انتظامی در دستگیری سارقان، یک سارق به ازای هر ۴ سرقت رسیده است.
لینک نمودار
در این بین، تجربه مواجهه با سرقت در جامعه نیز افزایش قابل ملاحظه‌ای داشته است، چنانکه آمار سرقت‌های ثبت شده در سال ۱۴۰۰، به ۱,۰۷۵ سرقت به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر (حدود ۱/۱ درصد) رسیده است.
این نرخ ۵۰ درصد بیشتر از سال ۱۳۹۰ است. در سال ۱۳۹۰، نرخ سرقت ثبت شده در ایران ۷۱۷ مورد به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر (۰/۰۷ درصد) بود. به عبارتی می‌توان گفت بر اساس این آمار تجربه مردم ایران از مواجهه با سرقت در دهه ۱۳۹۰ خورشیدی ۱/۵ برابر شده است.
لینک نمودار
دهه ۱۳۹۰، از نظر شاخص‌های اقتصادی و اجتماعی یکی از بحرانی‌ترین دهه‌های تاریخ معاصر است. بر اساس آمارهای رسمی طی این دهه رشد اقتصاد ایران تقریبا صفر بود، در حالی که جمعیت ایران بیش از ۱۰ درصد افزایش پیدا کرد. تشدید بحران‌های اقتصادی به همراه افزایش نارضایتی‌های اجتماعی و سیاسی، یکی از عوامل اصلی افزایش آمار آسیب‌های اجتماعی است.
