بر اساس داده‌های بانک جهانی، در ظرف ۳۶ سال رهبری علی خامنه‌ای، متوسط درآمد مردم ایران به یک‌سوم متوسط درآمد مردم ترکیه کاهش یافته است. این افت چشمگیر، نتیجه‌ی مستقیم سیاست‌های داخلی و بین‌المللی جمهوری اسلامی بوده که به کاهش رقابت‌پذیری، افت رفاه عمومی و انزوای اقتصادی کشور انجامیده است.
بین سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۳ میلادی، در مجموع ۱۰هزار و ۸۶۱ نمونه‌گیری دوپینگ از ورزشکاران ایرانی انجام شده که ۳۴۱ مورد آن (معادل ۳/۱۴ درصد) مثبت بوده است. این در حالیست که نرخ واقعی دوپینگ در برخی رشته‌ها، به‌ویژه ورزش‌های قدرت‌محور، به‌مراتب بالاتر از میانگین کشوری است.
بررسی لایحه بودجه ۱۴۰۴ نشان می‌دهد که دولت ایران در سال جاری دست‌کم ۶۰۷ میلیارد تومان (حدود ۱۲ میلیون دلار به نرخ رسمی) برای حفاظت از مقامات و نخبگان هسته‌ای اختصاص داده است.
ایران تنها کشور ساحلی دریای خزر است که نه‌تنها تولید نفت و گاز ندارد، بلکه در دو دهه گذشته پروژه اکتشافی مهمی نیز انجام نداده؛ در حالی که دیگر کشورها در حال بهره‌برداری از منابع این دریاچه‌اند.
بر اساس یک گزارش محرمانه وزارت نفت که به دست مرکز داده‌های باز ایران رسیده، مصرف مازوت در کشور طی ۶ سال گذشته بیش از سه برابر افزایش یافته است. هم‌زمان، پالایشگاه‌های ایران همچنان حدود ۳۰ درصد نفت خام دریافتی خود را به مازوت و قیر تبدیل می‌کنند.
بررسی سخنرانی‌های علی خامنه‌ای نشان می‌دهد که حمله غافلگیرکننده اسرائیل در ۲۳ خرداد، تغییر چشمگیری در ادبیات رهبر جمهوری اسلامی ایجاد کرده است. واژه‌هایی چون «ملت» و «ایران» جای «من» و «جمهوری اسلامی» را گرفتند و رهبر جمهوری اسلامی از زبان فردمحور به بیانیه‌هایی با رنگ‌وبوی ملی‌گرایی روی آورده است.
بر اساس داده‌های شرکت مادر تخصصی تولید و توسعه انرژی اتمی، نیروگاه بوشهر از زمان آغاز بهره‌برداری در سال ۱۳۹۰ تا پایان ۱۴۰۳، مجموعاً ۶۵ تراوات‌ساعت برق به شبکه تحویل داده است - کمتر از یک درصد برق تولیدی در کشور.
علی خامنه‌ای، با ۸۶ سال سن، یکی از کهنسال‌ترین رهبران مادام‌العمر کنونی جهان به شمار می‌رود. او نزدیک به چهار دهه است که قدرت مطلق را در ایران در دست دارد. اکنون، در بحبوحه جنگ ایران و اسرائیل، او فرماندهی کل نیروهای مسلح را نیز بر عهده دارد.
در شش دهه گذشته، صنعت نفت ایران مسیری پرفرازونشیب را پیموده است: از اوج تولید در دهه ۱۳۵۰، تا افت شدید پس از انقلاب و جنگ، و نهایتاً ثبت بیشترین درآمد نفتی در دهه ۱۳۹۰—در شرایطی که تولید دیگر در اوج نبود.
مرکز داده‌های باز ایران برآورد می‌کند که حکومت ایران با برنامه هسته‌ای طی ۱۵ سال گذشته، نه‌تنها میلیاردها دلار بر بودجه عمومی کشور تحمیل کرده، بلکه می‌تواند تا حداکثر حدود ۳ تریلیون دلار در قالب فرصت‌های اقتصادی از دست‌رفته به خاطر تحریم‌های گسترده، به کشور زیان وارد آورده است.
در پی حملات هوایی اخیر به مخازن نفتی تهران و تأسیسات فاز ۱۴ میدان گازی پارس جنوبی، احتمال گسترش دامنه حملات اسرائیل به زیرساخت‌های حیاتی ایران افزایش یافته است. در این میان، توجه کارشناسان به یکی از حساس‌ترین نقاط اقتصادی کشور جلب شده: خارگ، جزیره‌ای کوچک و مرجانی در ۳۵ کیلومتری ساحل گناوه بوشهر که
گزارش تازه مرکز پژوهش‌های مجلس ایران از وضعیت بحرانی صندوق توسعه ملی خبر داده است و نشان می‌دهد نهادی که قرار بود محرک توسعه پایدار و تأمین مالی پروژه‌های کلان اقتصادی از طریق وام‌دهی به بخش خصوصی باشد، اکنون عملاً از کار افتاده است.
ما از کوکیها برای بهبود وبسایت خود استفاده میکنیم. با کلیک کردن روی «پذیرش همه کوکیها» یا انتخاب «فقط کوکیهای ضروری»، با حریم خصوصی ما موافقت میکنید.